سلام بر جویندگان حقیقت
خیلی از مخالفان و منکران ولایت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام)، بر این باورند که مدتها بعد از ظهور اسلام، مذهب تشیع تاسیس گردید. (و به قول خودشان، عبدالله بن سبأ یهودی، بانی و مؤسس مذهب شیعه است). اینان حتی به کتابهای خود مراجعه نمی کنند و ببینند که پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) ده ها حدیث درباره ی شیعیان امیرالمؤمنین و اهل بیت (علیهم السلام) فرموده است.
بنده نیز در اینجا به نیت چهارده معصوم (علیهم السلام) چهارده حدیث از کتب اهل سنت که پیامبر (صلى الله علیه وآله) به علی (علیه السلام) و شیعیانش بشارت داده است را ذکر کرده ام.
دوستان، بنده این احادیث را در منابع مختلفی پیدا کردم، اکثر آنها را از سایت های شیعه ی عرب زبان در آورده ام، و آنها را به زبان فارسی ترجمه کردم، لذا مرا از دعای خیرتان، فراموش نکنید.
1- جلال الدین السیوطی در تفسیر خود «الدر المنثور» از جابر بن عبد الله انصاری که از کبائر صحابه خاتم الانبیاء بوده نقل می نماید که جابر گفت در خدمت رسول اکرم بودیم که علی بن ابی طالب وارد شد پیامبر فرمود: «والذی نفسی بیده ان هذا و شیعته هم الفائزون». یعنی: « قسم به او که جان من در دست اوست، این (علی) و شیعیان او، رستگاران روز قیامت هستند». (الدر المنثور ج6 ص 379 )
2- و نیز در همان تفسیر ( الدر المنثور ج 8 ص 589) از ابن عباس (حبر امت) نقل شده است: هنگامیکه آیه ی 7 سوره بینه { إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ } نازل شد، پیامبر ( صلى الله علیه وآله ) به امیرالمؤمنین علی -علیه السلام - فرمود: «هو أنت وشیعتک یوم القیامة راضین مرضیین». (النهایة ابن الأثیر ج 4 ص 106 اللمعة البیضاء، ص413، حدیث 1125 ; شواهد التنزیل، ج 2، ص459 ; المناقب، ص265، حدیث 247 )
3- ابن حجر در باب 11 صواعق و نیز علامه سمهودى در جواهر العقدین از «حافظ جمال الدین محمد بن یوسف زرندى مدنى» نقل مى کند که: چون آیه مذکور نازل گردید، پیغمبر اسلام خطاب به على (ع) فرمود: «یا علیّ هو أنت و شیعتک، تأتی أنت و شیعتک یوم القیامة راضین مرضیین و یأتی أعداؤک غضباناً مقمحین قال یا رسول الله و من عدوّی؟ قال: من تبرأ منک و لعنک» یعنی : ««یا على! تو و شیعیانت خیر البریه هستید. روز قیامت تو و شیعیانت در حالى که از خدا راضى و خدا هم از شما راضى است، مى آیید و دشمنان تو با حالتى خشمناک که دستهایشان به گردنشان بسته مى باشد، خواهند آمد. آنگاه امیرالمؤمنین (ع) پرسید دشمن من کیست؟ فرمود: کسى که از تو بیزارى مى جوید و تو را لعن مى نماید». (ینابیع المودة لذوی القربى، ج 2، صص357 و 452 ; النهایة، ج 3، ص276 به نقل از الغدیر، ج 3، ص78 )
4- پیامبر (ص) فرمود : «أی علیّ ألم تسمع قول الله تعالى: (إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ ) هم أنت و شیعتک و موعدی و موعدکم الحوض إذا اجتمعت الأمم للحساب تدعون غرّاً محجّلین» یعنی «یا على! آیا آیه شریفه (کسانى که ایمان آورده اند و صاحبان عمل صالح و خیر البریه...) را نشینده اى؟ به درستى که آن ها «شیعیان» تو مى باشند و وعده گاه من و شما در روز قیامت، کنار حوض کوثر خواهد بود. همان روزى که خلایق، براى رسیدگى به حساب گرد آیند، شما را نیز بخوانند، و شما روسفید خواهید بود و شما را پیشواى روسفیدان صدا زنند.» (این حدیث را ابو المؤید موفق بن احمد خوارزمى در مناقب حاکم ابوالقاسم عبیدالله بن عبدالله الحسکانى در کتاب «شواهد التنزیل لقواعد التفضیل»، محمد بن یوسف گنجى شافعى در «کفایة الطالب» و سبط ابن جوزى حنفى در «تذکرة الخواص و در ینابیع المودة لذوى القربى، ج 1، ص125 و ج 2، ص357 آمده است)
5- ابن حجر در صوائق از ام سلمه و از قول پیامبر روایت کرده است که پیامبر (صلى الله علیه و آله) به حضرت علی(علیه السلام) فرمود: «یا علی أنت وأصحابک فی الجنة, أنت وشیعتک فی الجنة» یعنی : «تو و یارانت در بهشت جای دارید، و شیعة تو در بهشت سکنی گزینند» (الصواعق ص 161 و نیز در تاریخ بغداد 12/289 )
6- و زمخشری در کتاب خود (ربیع الابرار) ذکر کرده است که پیامبر فرمود «یا علی اذا کان یوم القیامة اخذت بحجزة الله، وانت اخذت بحجزتی، واخذ ولدک بحجزتک وأخذ شیعة ولدک بحجزتک وأخذ شیعة ولدک بحجزهم فنریَ این یؤمربنا؟». یعنی : « ای علی! وقتی روز قیامت به هم رسد من دامنِ خدا را میگیرم، و تو دامن و بند کمر مرا، وفرزندان تو دامنِ تو را، و شیعة فرزندان تو دامنِ آنها را؛ آنگاه در انتظارِ آن خواهیم بود که دستور دهند ما را به کجا برند».
7- احمد در مناقب و ابن حجر در صواعق ص 161 نقل کرده اند که پیامبر (ص) به حضرت علی (ع) فرمود: «أما ترضى أنک معی فی الجنة وشیعتنا عن إیماننا وشمائلنا». یعنی : « آیا به این راضی نیستی که با من در بهشت باشی و شیعیانمان در سمت چپ و راست ما قرار گیرند؟ ».
8- مغازلی به سند خود از انس بن مالک روایت کرده است که پیامبر (صلى الله علیه وآله ) فرمود: «یدخلون من أمتی الجنة سبعون ألف لا حساب علیهم, ثم التفت إلى علی فقال: هم شیعتک وأنت أمامهم» یعنی : «از امت من هفتاد هزار نفر وارد بهشت می گردند که حساب و باز پرسی در مورد آنها به عمل نمی آید». آنگاه رو کرد به علی(ع) و فرمود: « اینان شیعیان تو هستند و تو امام و رهبر آنها می باشی». (مناقب المغازلی : 293).
9- پیامبر می فرمایند: « إذا کان یوم القیامة دعی الناس بأسمائهم واسماء أمهاتهم , إلا هذا ـ یعنی علیاً ـ وشیعته , فانهم یدعون بأسمائهم واسماء آبائهم لصحة ولادتهم» یعنی رسول خدا فرمودند: چون قیامت بر پا گردد تمام مردم با اسمهاى خودشان و اسمهاى مادرانشان خوانده مىشوند، مگر این (مقصود امیر المؤمنین است) و شیعیان او. (مروج الذهب ج 2 ص 51 و ج3 ص 7).
10- پیامبر (صلى الله علیه وآله) به حضرت علی (علیه السلام) فرمود : « یاعلی، إن الله قد غفر لک و لذریتک و لولدیک و لأهلک و لشیعتک و لمحبی شیعتک» یعنی «ای علی! همانا خداوند تو را و ذریّه ات را و پدر و مادرت را و خانواده ات را و شیعیان و پیروانت را و محبین شیعیانت را بخشیده است». (الصواعق : 161 و 232 و 235) .
11- پیامبر (صلى الله علیه وآله) فرمود : « یا علیّ ، إن أول أربعة یدخلون الجنة : أنا و أنت و الحسن و الحسین و ذرارینا خلف ظهورنا و أزواجنا خلف ذرارینا و شیعتنا عن أیماننا و عن شمائلنا » یعنی : «یا علی! اولین چهار نفری که وارد بهشت می شوند، من و تو و حسن و حسین هستیم و سپس ذریه? ما و پس از آنها همسران ما هستند و شیعیانمان در طرف راست و چپ ما قرار دارند.» (المعجم الکبیر للطبرانی ج1 ص 319 ح 950 , تاریخ دمشق لابن عساکر ج 5 ص 543 , الصواعق : ص 161 , مجمع الزوائد ج 9 ص 131) .
12- در کفایة الطالب، ص135، و در مجمع الزواید ج 9 ص 131 آمده است که حضرت رسول (ص) به امیرالمؤمنین علی (ع) فرمود: «انت اول داخل الجنة من امتی وان شیعتک علی منابر من نور مسرورون مبیضة وجوههم حولی ,اشفع لهم فیکونون غدا فی الجنة جیرانی» یعنی : تو نخستین کسی از امت من هستی که وارد بهشت می شوی و شیعیان و پیروانت بر منبرهایی از نور، شاد و خرم، با صورت هایی سفید و نورانی، گرداگرد من خواهند بود. من شفاعتشان را می کنم و آنها فردا، در بهشت برین، همسایگانم می باشند».
13- حاکم در مستدرکش، ج 3 ص 160، و ابن عساکر در تاریخش، ج4 ص318، و محب الدین در ریاضش، ج2 ص253، و ابن الصباغ در فصولش، ص 11 نقل کرده اند که رسول خدا (ص) فرمود: «انا الشجرة و فاطمة فرعها و علی لقاحها و الحسن و الحسین ثمرتها و شیعتنا ورقها» یعنی: من اصل درختم و فاطمه فرع آن و علی لقاح آن و حسن و حسین میوه های آن و شیعیانمان برگهای آنند.»
14 - رسول خدا (ص) فرمود: «انگشتان خود را با انگشتری عقیق بیارائید زیرا عقیق نخستین سنگی است که برای خدا به وحدانیت? برای من به نبوت? برای علی به وصایت و خلافت ، برای فرزندانش به امامت و برای شیعیان علی به بهشت گواهی داده است». ( مناقب المغازلی ص281 )
منبع:http://imam-ali-mola.blogfa.com/
احادیث پیامبر (ص) درباره شیعیان (از کتب اهل سنت)